 
Stefan Gierowski

Wojciech Głogowski

Ryszard Grzyb

Zbigniew Horbowy

Zbigniew Makowski

Jadwiga Maziarska

Jarosław Modzelewski

Łukasz Stokłosa

Monika Szwed

Janusz Tarabuła

Danuta Urbanowicz

Andrzej Wróblewski

Jurry Zieliński 

   ...więcej

MALARSTWO

Andrzej Wróblewski

21 stycznia - 15 lutego 1994

Galeria Zderzak, Sławkowska 1

INFORMACJA PRASOWA:

Andrzej Wróblewski, malarz, krytyk, historyk sztuki, urodził się w 1927 roku w Wilnie, zmarł tragicznie w 1957 w Tatrach. Mimo krótkiego życia, mimo trzydziestu siedmiu lat które upłynęły od jego śmierci, jego malarstwo nie straciło nic ze swej sity wyrazu.

Na wystawie w Zderzaku przedstawiamy głównie prace Andrzeja Wróblewskiego z okresu 1948-1949. Jest to najwcześniejszy okres abstrakcji, okres eksperymentów i poszukiwań formalnych zakończony rychło po Wystawie Sztuki Nowoczesnej w której młody artysta miał znaczący udział. Reprezentują go takie prace, jak „Zatopione miasto I", „Ziemia (Wszechświat)", „Niebo nad górami" oraz liczne gwasze i rysunki ukazujące wszechstronność jego zainteresowań. Wkrótce potem, pracując w ramach założonego przez siebie Koła Samokształceniowego, Wróblewski wysuwa program nowej sztuki realistycznej: tematowej, czytelnej, figuratywnej, monumentalnej, ekspresyjnej. Wypełnia bruliony setkami szkiców z obserwacji, wędruje po kraju, podgląda toczące się życie powojennej Polski. W 1949 roku powstaje cykl „Rozstrzelań" i obrazów powstałych w ich kręgu, jedyna w swym rodzaju próba osiągnięcia nowego wyrazu w malarstwie, próba stworzenia obrazu „który by pomagał odróżnić dobro od zła".

W Zderzaku, po raz pierwszy od 1949 (tj. od Międzyszkolnych Popisów Szkół Artystycznych w Poznaniu, gdzie zostało zniszczone na wystawie), zostanie pokazane monumentalne płótno „Rozstrzelanie II (Rozstrzelanie zakładników)" - obraz nigdy nieudokumentowany przez historię sztuki. Z tego samego okresu pochodzi szkic do „Rozstrzelań" - piękny papier „Człowiek".

Innym obrazem z tego okresu, zwiastującym socrealizm, są „Dwie mężatki". Wróblewski był zaangażowany w socrealizm, był aktywistą, „walczył o nowe", lecz własny jego program artystyczny, jakkolwiek pozornie zbieżny z postulatami sztuki realistycznej, był zbyt nonkonformistyczny, zbyt rewolucyjny. Wróblewski poniósł podwójną porażkę: nie został zaakceptowany przez „nowe", zerwał ze środowiskiem „awangardy". Znalazł się w sytuacji samotnika walczącego przeciw wszystkim. Obrazy powstałe po roku 1955 są wymownym świadectwem jego osobistego dramatu.

Wystawa w Galerii Zderzak powstała z inspiracji artystów galerii - Jarosława Modzelewskiego i Marka Sobczyka, których twórczość zawdzięcza wiele pracom Wróblewskiego. Sztuka Andrzeja Wróblewskiego jest nadal aktualna, popularyzacja jego dorobku ciągle otwarta, jego prace stanowić będą z pewnością inspirację dla nowych pokoleń artystów. Traktujemy ją jako niezwykle istotną część żywej tradycji polskiej sztuki.

ARTYKUŁY I RECENZJE:

Krystyna Czerni, Lustrowanie Andrzeja Wróblewskiego, "Ex libris", dodatek do "Życia Warszawy" nr 46/1994 cz.1, cz.2, cz.3, cz.4

Jerzy Armata, Którego nie było, "Gazeta w Krakowie" nr 23/1994 cz.1, cz.2

strem, Nieznany Wróblewski, "Czas Krakowski" nr 17/1994

Marek Sołtysik, Męczeństwo Andrzeja Wróblewskiego, "Gazeta Krakowska" nr 29/1994

Irena Maślińska, Andrzej Wróblewski nieznany, "Express Wieczorny" nr 22/1994

Katarzyna Bik, Wróblewski nieznany, "Gazeta Wyborcza" 2.02.1994

Marek Sołtysik, Człowiek wśród kukieł, "Gazeta Krakowska" 8.02.1994

Stanisław Tabisz, Wróblewski nie znany...?, "Czas Krakowski" 8.02.1994 cz.1, cz.2

Jan Michalski, Wróblewski nieznany oraz Krystyna Wróblewska, Bład z książki, "Gazeta Wyborcza" 16.02.1994

Zaproszenie do muzeum, "Przekrój" 27.02.1994

Barbara Majewska, Formowanie świata, "Rzeczpospolita" 29-30.01.1994