Konrad Kuzyszyn posługuje się w swojej sztuce fotografią, instalacją, tworzy obiekty fotograficzne.
Początkowo podejmował problematykę bliską artystom z kręgu „Kowalni”, dlatego wpisano go w nurt sztuki „krytycznej”. Podobnie jak do artystów z pracowni Grzegorza Kowalskiego przylgnęła do Kuzyszyna etykietka skandalisty. Największe kontrowersje wzbudzał przede wszystkim cykl fotografii wykonany w końcu lat 80. w Collegium Anatomicum Akademii Medycznej w Łodzi. Turpistyczną estetykę porzucił Kuzyszyn w połowie lat 90. Głównym tematem jego sztuki pozostał jednakże człowiek.
Ulubionym medium artysty stała się instalacja. W starannie zaaranżowanych za pomocą neonowego światła przestrzeniach umieszczał obiekty wykonane z parafiny i silikonu, w których zatapiał zdjęcia fragmentów ludzkiego ciała. Przestał stronić od piękna formy i metaforyki. Łukasz Gorczyca napisał: „Jest liryczny, intymny, misterny, dotyka ciała, ale zarazem je dematerializuje i preparuje w wieczność. Zachwyca się, zadziwia, spogląda przez obiektyw lub szkło powiększające i wyobraża sobie kosmos. Jego poetyckość jest wręcz podręcznikowa, tyle że ów podręcznik jest bardzo współczesny – elektroniczny, ciekłokrystaliczny”.
W najnowszych realizacjach Kuzyszyna pojawia się także przedmiot. Wyrzucone rzeczy to dla Kuzyszyna ślady obecności człowieka. Ślady, których artysta szuka i skrupulatnie rejestruje używając aparatu fotograficznego i kamery wideo.
Dno rzeki San to doskonałe miejsce na poszukiwania – tam natknął się artysta na oblepiony błotem i glonami dziecięcy bucik, który stał się punktem wyjścia instalacji pokazywanej w Zderzaku. Porzucone na brzegu przedmioty, jak np. lalka-zabawka, już za sprawą artysty znalazły się w wodzie, by następnie, wyłowione okiem kamery mogły opowiedzieć historię rzeki.
W instalacji stworzonej we wnętrzu Galerii Zderzak tajemnicza, pochłaniająca wszystko rzeka jest metaforą ludzkiego losu. „San River” to jednak nie tylko refleksja nad egzystencją człowieka i płynącym czasem. Tytuł oparty na grze słów stanowi ironiczny komentarz do „wielkich narracji”, którym nie oparła się nawet polska sztuka krytyczna.
Konrad Kuzyszyn (ur. w 1961): absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych (obecnie ASP) w Łodzi. Obecnie prowadzi Pracownię Fotografii i Obrazu Wideo w macierzystej uczelni.
Brał udział w najgłośniejszych wystawach sztuki polskiej ostatniego dziesięciolecia (m.in.): Antyciała , CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 1995 ; Scena 2000, CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa 2000 ; Konstrukcja w procesie , Bydgoszcz 2000; In Between. Art from Poland 1945-2000 , Chicago Cultural Center, Chicago 2001; Niebezpieczne związki sztuki z ciałem , Galeria Arsenał, Poznań 2002.
