5 listopada 1991 w galerii ZDERZAK przy Rynku Głównym 6 w Krakowie zostanie otwarta wystawa obrazów prof. Stefana Gierowskiego, jednego z najwybitniejszych współczesnych malarzy polskich. Wystawa będzie miała charakter „małej retrospektywy”: 12 prac powstałych w łatach 1953-91 w większości reprezentuje jeden tylko z nurtów twórczości Gierowskiego. Wybrane prace stanowią kolejne etapy poszukiwań. Będzie to więc ekspozycja jednorodna, o określonym charakterze – skupiona na jednym z aspektów twórczości artysty.
W tym samym dniu w domu Wspólnoty Polskiej przy Rynku 0 Głównym 14 zostanie otwarta wystawa towarzysząca: „Malowanie Dziesięciorga Przykazań”, cykl obrazów powstałych w latach 1986-87, zainspirowany XV-wieczną „Tablicą Dyiesięciorga Przykazań” Nieznanego Mistrza Gdańskiego (Muzeum Narodowe, Warszawal). Cykl ten stanowi swoistą interpretację Dekalogu.
Komisarzem obu wystaw jest Marta Tarabuła, właścicielka galerii ZDERZAK. Ostatnia wystawa prof. Gierowskiego w Krakowie odbyła się 16 lat temu w Galerii Sztuki Nowoczesnej w Nowej Hucie.
Katalog towarzyszący wystawie w ZDERZAKU jest jak dotychczas najobszerniejszą publikacją poświęconą twórczości Stefana Gierowskiego. Liczy 60 stron i zawiera teksty krytyków, historyków sztuki i artystów: prof. Mieczysława Porębskiego, Piotra Lachmanna, Jana Michalskiego, Marka Sobczyka, którzy analizują różne aspekty malarstwa tego artysty. Teksty tłumaczone są na język angielski i niemiecki. W publikacji tej po raz pierwszy pojawia się obszerna bibliografia dotycząca działalności artysty. Katalog zwiera także liczne ilustracje w tym pełną dokumentację wystawy w galerii ZDERZAK (kolor).
STEFAN GIEROWSKI
ur.1925 w Częstochowie. Studiował na ASP w Krakowie pracowniach Jarodzkiego, Pronaszki i Frycza oraz historię sztuki na UJ. Od 1949 r. mieszka i pracuje Warszawie. Pierwszą wystawę indywidualną miał w 1955 r. Wystawiał na słynnym „Arsenale”. W latach 1957-61 współpracował z Marianem Boguszem w Galerii Krzywego Koła, gdzie miał szereg wystaw indywidualnych i zbiorowych. Wystawiał m.in. na Biennale MłodychParyżu (1959) i Biennale w Sao Paulo (1959) oraz XXIV Biennale w Wenecji (1968). W I poł. lat 60-tych współredagował (z A. Wojciechowskim i J. Olkiewiczem) serię malarstwa i grafiki WAG. Od 1961 r. jest profesorem warszawskiej ASP, w 1983 r. rektor – elekt tej uczelni. Od końca lat 50-tych pełnił szereg funkcji w zarządzie głównym ZPAP (m.in. przewodniczący sekcji malarskiej). W 1981 r. członek komitetu organizacyjnego Kongresu Kultury. Laureat Hagrody im. Jana Cybisa w 1980 r., i wielu innych nagród polskich i zagranicznych.
Jeden z najwybitniejszych współczesnych malarzy polskich. Uczeń kapistów, przedstawiciel pokolenia „nowoczesności”, które w okresie odwilży otwarło się na aktualne tendencje współczesnej plastyki światowej. Malarstwo Gierowskiego jest przede wszystkim malarstwem, czystym malarstwem, poszukiwaniem piękna optycznego i fizycznego zjawiska, jakim jest obraz, za pomocą łudząco prostych środków, które wymagają od widza wielkiej kultury plastycznej i wrażliwości.
Jako profesor warszawskiej ASP wykształcił kilka pokoleń malarzy; do jego uczniów należy także grupa młodych artystów, uznawanych przez krytykę za najwybitniejszych przedstawicieli polskiego malarstwa lat 80-tych: Jarosław Modzelewski, Marek Sobczyk, Szymon Urbański, Włodzimierz Pawlak, Ryszard Woźniak – których prace przedstawiała w Krakowie galeria ZDERZAK na kolejnych wystawach indywidualnych organizowanych od 1935 r.
KATALOG
ARTYKUŁY I RECENZJE:
