W poniedziałek 18 maja w krakowskiej Galerii ZDERZAK (Rynek Gł.6) odbędzie się wernisaż warszawskiego malarza — Edwarda Dwurnika. Artysta zaprezentuje publiczności po raz pierwszy swój najnowszy cykl obrazów (1991-92) pt. „Niech żyje wojna!”.

Edward Dwurnik jest jedną z najbardziej znaczących postaci w malarstwie polskim lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Urodził się w 1943 r. w Radzyminie. W łatach 1963-70 studiował na warszawskiej ASP na Wydziale Malarstwa (w pracowni prof. E. Arcta i w pracowni prof. E. Eibischa) oraz na Wydziale Grafiki (pracownia prof. J. Pakulskiego).

Charakterystyczne dla jego twórczości jest malowanie obrazów, które tworzą cykle tematyczne. Szereg z nich kontynuuje przez wiele lat. W ten sposób powstały cykle: Podróże autostopem (1966— debiut), Namiętności (197a), Sportowcy (1972), Obrazy duże (1973), Robotnicy (1975), Portrety (1975). W roku 1979 rozpoczyna cykl Krzyk, a w 1985 cykl Romantycy. W łatach 80. zrealizował również blisko 17 autorskich plakatów do swoich wystaw indywidualnych, wiele grafik i rysunków.

Dwurnik jako jeden z nielicznych malarzy już od początku lat 70 malował obrazy figuratywne. Stworzył rodzaj podręcznika ikonografii, który pozwalał mu malować współczesną polską rzeczywistość, polski folklor, polską mentalność. Interesuje go niemal wszystko. Maluje miasto, wieś, prowincję, wnętrza fabryk, knajpy, przyjęcia weselne — wydarzenia z życia Polaków. Reportaż. Szybko wypracował charakterystyczny dla siebie, indywidualny styl. Obrazy malowane wydawałoby się szybko, szkicowo, nie mają nic wspólnego z akademickim realizmem. Bliższe są zapisowi pokrewnemu sztuce naiwnej. Od strony formalnej korespondują z treścią przekazu.

Edward Dwurnik – Niech żyje wojna! – olej, płótno, 150 x 210 cm, 1991

Autor swój najnowszy cykl prac komentuje w ten sposób: „Właśnie skończyłem nowy cykl zatytułowany NIECH ZYJE WOJNA! Są to głowy w hełmach, czapkach wojskowych, całe ich mnóstwo, a wszystko umieszczone na błękitnym tle. Obrazy te mówią o walce. Mają być zachętą, akceptacją wojen wyzwoleńczych prowadzonych przez małe państwa. Uważam, że im więcej takich wojen wybuchnie, tym lepszy będzie tego skutek dla świata.”
(Edward Dwurnik, wywiad w POLITYCE nr 13)
28.03.92

ARTYKUŁY I RECENZJE:

Katarzyna Pikoń, Niech żyje wojna!, „Gazeta Wyborcza” 29-31.05.1992 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992

Edward Dwurnik, „Niech żyje wojna!”, rozm. Joanna Boniecka, „Gazeta Wyborcza” 25.06.1992 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992

Edward Dwurnik, „Niech żyje wojna, rozm. Joanna Boniecka, „Wieści” nr 23/1992 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992 [1]

Edward Dwurnik, „Niech żyje wojna, rozm. Joanna Boniecka, „Wieści” nr 23/1992 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992 [2]

Jerzy Hanusek, Dwurniik zaciężny, „Rzeczpospolita” 13-14.06.1992 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992

Stanisław Tabisz, Zabawa w wojnę, „Architektura & Biznes” nr 1/1994 Niech żyje wojna! Edward Dwurnik 1992

KATALOG: