Prace

Małgorzata Turewicz ur. 1961 r. W roku 1985 ukończyła Wydział Architektury Wnętrz na warszawskiej ASP. Mieszka i pracuje w Warszawie.Wystawy indywidualne (m. in.):

1988 — „Żywność na święto”, SARP, Warszawa
1990 — „Do rany przyłóż”, Galeria Dziekanka, Warszawa
1991 — Estrujenbank, Madryt
1992 — „Jak i na górze tak i na dole”, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa
CBWA Zachęta, Warszawa

Wystawy zbiorowe (m. in.):
1991 — IV Biennale Sztuki Nowej, BWA, Zielona Góra
AVE Festival, Arnhem
1992— „Kolekcja I”, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa
„Miejsca, nie miejsca”, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
„Obecna sytuacja 3:3″, Galeria OTSO, Espoo, Turku (Finlandia)

Jej prace znajdują się w zbiorach:
Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa 
Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku
Muzeum Narodowego w Szczecinie
Staatsgalerie Moderner Kunst, Monachium
Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie
Fundacji „Egit”

Małgorzata Turewicz od 1985 roku zajmuje się instalacją i rzeźbą. Prace, które tworzy poruszają się nieustannie na osi porządek — chaos. Ocieplona geometria czy uporządkowane, sprowadzone do gestu, formy zmysłowe, organiczne, mówią o szukaniu neutralności, o nieustannej grze przeciwieństw.

Owa „geometria mniej więcej” stosowana przez artystkę, kąty prawie proste, linie prawie równoległe, dają efekt jakby jakiegoś zawahania, zawieszenia czy spowolnienia… zastanowienia. Obiekty zyskują cechy ludzkie choć nie na zasadzie zewnętrznego podobieństwa. Jej prace wykonane są zwykle z metali, często występuje triada kolorów: mosiądz, miedź, aluminium.