Andrzej Wróblewski i świadomość końca

JAN MICHALSKI

W piątek 7 lipca 2023 o godz. 17:00.Podczas spotkania kwestujemy na rzecz Hospicjum św. Łazarza w Krakowie.
R.S.V.P.Prosimy o potwierdzenie obecności telefonicznie (12 257 56 34) lub mailowo zderzak@zderzak.pl

Wystawa „Andrzej Wróblewski i po…” w Muzeum Narodowym w Lublinie jest okazją do filozoficznego spojrzenia na twórczość Wróblewskiego. Szczególnie owo niezbyt fortunne „i po…” zachęca do zmiany optyki. 

Dlatego w piątek 7 lipca przyjrzymy się sztuce i osobie nie z perspektywy nowego początku, a z perspektywy końca, pytając:

Co kończyło się w Andrzeju Wróblewskim? Jakie formy i treści kulturowe umierały w jego sztuce? Co nie znalazło kontynuacji?

Jaka była „świadomość końca” samego Artysty, pochodzącego z miasta, gdzie ta świadomość była wyczulona do granic?

Wykład będzie oparty na założeniach pesymistycznej teorii kultury, zajmującej się badaniem nieciągłości (nie mylić z filozoficznym nurtem pesymizmu). Teza, którą stawiamy, brzmi: sztuka Wróblewskiego jest zawieszona ponad czasem jako bąbel nieciągłości. Ten widowiskowy fenomen omówimy na przykładach.

Rozważania, które proponujemy, nie są łatwe, lecz piękna, pełna tajemnic wystawa późnej twórczości Jadwigi Maziarskiej oraz życzliwa obecność Tryfona Bućy, ostatniego protowestiariusza carów serbskich, będą sprzyjały naszym refleksjom.