Małgorzata Turewicz-Lafranchi, wybitna polska rzeźbiarka, absolwentka warszawskiej ASP (dyplom 1985).
Istotne dla jej twórczoźci są zainteresowania niemiecką filozofią oraz antropozofią, matematyką, fizyką. Studiowała przez rok w szkole steinerowskiej Freie Hochschule fur Geisteswissenschaft w Dornach, w Szwajcarii. Od 1994 mieszka w Ticino. Jej prace znajdują się w kolekcjach: Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie, Centrum Rzexby Polskiej w Orońsku, Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Muzeum Narodowego w Szczecinie, Museo Cantonale d`Arte w Lugano, Staatsgalerie Moderner Kunst w Monachium.
Druga wystawa artystki w Zderzaku (pierwsza to „Prace” z 1993) obejmuje prace z ostatnich czterech lat. Tytułowym dziełem jest cykl „Kwiatostany” z 1998 roku. Są to rysunki z drutu miedzianego na gąbce. „Kwiatostany” ukazuja systemy kwitnienia w postaci matematyczno-geometrycznych konstrukcji.
„Znajdujemy tu złoto, srebro, miedź z bajek z odpowiadającymi im próbami – ognia, powietrza i wody – dokładnie tak jak w życiu. W subtelnych pracach z drutu miedzianego przypadkowa roślina wyrasta w ustalonym porzadku, z nieskonczoną mozliwoscią wariacji, tak jak człowiek poszukujący posród podróży życiowych, które pozwalają mu dojrzewać odradzać się” (Gianluigi Bellei, 2002)
Glówną czescią wystawy jest instalacja przestrzenna „Słupki i pręciki” rzeźby z drutu i waty stalowej rozmieszczone na podłodze i na ścianach.
KATALOG:
